چرا دولت فدرال کانادا برنامه های آزمایشی طبقات اقتصادی را اجرا می کند؟
توسط
از سال ۲۰۱۲ دولت فدرال اجرای آزمایشی را به جای برنامه های دائمی در اولویت قرار داد.
از زمان اصلاح قانون مهاجرت و حمایت از پناهندگان (IRPA) کانادا در سال ۲۰۱۲، وزیر مهاجرت کانادا قدرت قانونی برای اعلام برنامه های آزمایشی طبقه اقتصادی را دارد.
برنامه ها به استقبال مهاجرینی می رود که قادرند به رشد اقتصادی و مناطقی که دارای اولویت در نیاز به نیروی کار در سراسر کانادا هستند، کمک کنند.
به جز یک مورد استثنا، تمامی برنامه طبقات اقتصادی فدرال پس از این اصلاحات به صورت آزمایشی اجرا شدند. این موضوع شامل چندین برنامه اجرا شده در سال ۲۰۱۹ و دو برنامه جدید در سال ۲۰۲۰ هم می شود.
منطق برنامه های آزمایشی
پیش از رویکرد برنامه های آزمایشی، دولت کانادا نیازمند ارائه برنامه های جدید طبقات اقتصادی به مجلس بود. سپس این برنامه ها مورد بازبینی و بحث قرار گرفته و رای گیری انجام می شد تا پس از آن برای مهاجران باز شود. این روند اگرچه دموکراتیک بود، اما بسیار سرعت پایینی داشت. وقتی برنامه به سیستم مهاجرت کانادا ارائه می شود، سرعت پایین مشکل زا بوده و کار را برای کارمندانی که مسئولیت پر کردن فرم ها را داشتند بسیار سخت تر می کرد، آنهم در زمانی که کشور کمبود نیروی کار ماهر داشت.
از سال ۲۰۱۲ این اصلاحات مزایای بسیاری داشته است. به دولت فدرال اجازه اجرای پروژه های آزمایشی را بدون نیاز به تعلل در مجلس می دهد. به زبان ساده، این برنامه های آزمایشی تا ۵ سال قابل اجرا بوده و هر کدام حداکثر ۲۷۵۰ متقاضی در سال را پوشش می دهند.
این کار باعث خواهد شد تا هزینه اجرای برنامه هایی که ممکن است شکست بخورد، کاهش پیدا کند. به جای ماه ها بحث و گفتگو برای اجرای یک برنامه، معرفی و سپس رسیدن به این نتیجه که هدف مورد نظر را برآورده نمی کند، دولت فدرال آنها را به صورت آزمایشی اجرا می کند تا بررسی شود که آنرا به برنامه ثابت تبدیل کرده، کنار بگذارد و یا اصلاح کند.
به این دلایل، دولت فدرال تصمیم گرفت است این برنامه های آزمایشی را به جای برنامه های ثابت استفاده کند.
برای آخرین برنامه ثابت طبقات اقتصادی باید به سال ۲۰۱۳ بازگشت که آخرین نمونه آن اجرا شد: برنامه تجارت حرفه ای فدرال (FSTP).
برنامه های آزمایشی پیش از ۲۰۱۹
پیش از ۲۰۱۹ دولت فدرال سه برنامه آزمایشی را راه اندازی کرد.
در ۲۰۱۳ برنامه آزمایشی ویزای استارتاپ (SUV) راه اندازی شد که کارآفرینان نوآور را به کانادا دعوت می کرد. این برنامه در سال ۲۰۱۸ به یک برنامه ثابت بدل شد که بسیار موفقیت آمیز بوده است.
از یک سو، این برنامه کانادا را قادر ساخته تا مهاجرین کارآفرین و دارای خصوصیات سرمایه انسانی را جذب کند.
از سویی دیگر، تعداد افراد ورودی به کشور پایین بود. سالیانه تنها چند صد مهاجر از این شیوه وارد کانادا می شوند. این برنامه قادر نبود تا بهترین کاندیداهای مهاجرت را به سمت غربال شدن و سرمایه گذاران خصوصی که مسئول این بخش از مهاجران بودند روانه کند. در نتیجه، مسئولین پذیرش و سرمایه گذاران معمولا از درخواست هایی خصوصی که متناسب برنامه نیستند ناخشنود می شوند. یک مشکل دیگر نارضایتی از رفتن مهاجرین برنامه SUV به سمت تورنتو و ونکوور است که به تلاش برای گسترش و توسعه نوآوری در سراسر کانادا کمک کننده نیست.
در سال ۲۰۱۳ برنامه آزمایشی مهاجرت سرمایه گذاران ریسک پذیر اجرا شد. به علت محدود بودن سرمایه گذاران، دولت کانادا پذیرش درخواست ها را در سال اول اجرا متوقف کرد.
برنامه آزمایشی مهاجرت آتلانتیک (AIP) در سال ۲۰۱۷ اجرا شد. این برنامه برای پذیرش مهاجرین در نیوفاندلند و لابرادور، جزیره پرنس ادوارد، نوا اسکاتیا و نیو برونزویک بود. AIP موفق ترین برنامه آزمایشی است که بیش از ۴۰۰۰ مهاجر را که اکنون بخش آتلانتیک کانادا را خانه خود می دانند، شامل می شود. بر اساس طرح اجباری که به تازگی به وزارت مهاجرت کانادا ابلاغ شده است، دولت فدرال باید به سمت ثابت کردن این برنامه در جهت پذیرش حداقل ۵۰۰۰ مهاجر در سال حرکت کند.
برنامه های آزمایشی فدرال جدید در ۲۰۱۹
در ژانویه ۲۰۱۹، دولت فدرال برنامه آزمایشی مهاجرت به شهرهای کوچک و شمالی کانادا (RNIP) را راه اندازی کرد. یازده انجمن در اونتاریو، مینتوبا، ساسکاچوان، آلبرتا و بریتیش کلمبیا اکنون در RNIP مشارکت می کنند که به دنبال جذب و حفظ افراد جدیدالورود هستند. برنامه RNIP در مراحل اولیه خود است اما برای نیمه دوم سال ۲۰۲۰ احتمالا بسیار مورد توجه قرار خواهد گرفت.
در فوریه ۲۰۱۹، دولت فدرال دو برنامه جدید برای پرستاران ارائه کرد. هدف برنامه ها، ایجاد مسیری مستقیم به سمت اقامت دائمی (PR) برای این پرستاران است. داوطلبین پس از تقاضا برای داشتن شرایط اقامت دائم ارزیابی می شوند. به علاوه، پرستاران اجازه نامه شغلی مشخص می گیرند که اجازه تغییر کارفرما را به آنها می دهد. این موضوع آنها را از سواستفاده کارفرمایان محافظت می کند. پرستاران می توانند به همراه فرزندان و یا والدینشان که قادر به دریافت اجازه کاری آزاد هستند اقدام کنند. کارفرمایان جهت استخدام این افراد نیازی به ارزیابی تاثیر بازار کار (LMIA) ندارند.
برنامه آزمایشی کشاورزی-غذایی در سال ۲۰۱۹ پس از اعلام دولت فدرال برای تخصیص بودجه در ماه مارچ اعلام شد. با توجه به اهمیت بخش کشاوری-غذا در اقتصاد کانادا و کمبود مداوم نیروی کار، برنامه آزمایشی سه ساله برای افراد جدید الورد که قادرند در بخش های مربوط به تولید گوشت و کشت قارچ فعالیت کنند، راه اندازی شد.
دو برنامه آزمایشی جدید در سال ۲۰۲۰؟
برنامه های آزمایشی فدرال اکنون بسیار طبیعی شده اند و احتمالا در سال ۲۰۲۰ با دو مورد جدید آنها آشنا خواهیم شد. این موارد شامل یک برنامه نامزدی شهری (MNP) می شود که در جهت تکمیل برنامه های آزمایشی فدرال و برنامه نامزدی ایالتی (PNP) است، تا به توسعه و گسترش مهاجرین در سراسر کانادا منجر شود. علاوه بر این، دولت فدرال در نامه به وزیر مهاجرت مارکو مندیچینو تمایل به اجرای یک برنامه آزمایشی جدید شهری را اعلام کرده است.
دولت فدرال و محلی کانادا در حال حاضر حدود ۸۰ مسیر طبقات اقتصادی را ارائه می کنند. این موارد برای مهاجرینی است که می توانند به پیشرفت اقتصادی کمک کنند. معرفی برنامه های آزمایشی از سال ۲۰۱۳ به این موضوعات کمک های شایانی کرده است.
علاقمندان می توانند پس مطالعه دقیق مطالب وب سایت اقدام به تکمیل فرم ارزیابی رایگان نمایید تا در اولین فرصت کارشناسان اینفینتی با شما در تماس باشند.
فرم ارزیابی رایگان مهاجرت به کانادا